Biyodizelin Çevresel Özellikleri

4 Dakika Okuma

Termodinamiğin birinci yasası, enerjinin korunumunu ifade eder: Enerji yoktan var, vardan yok olmaz. Sadece uygun bir biçimde farklı bir enerji türüne dönüşür. Gündelik yaşamda karşılaştığımız her şeyde bu dönüşümü gözlemelemek mümkün. Bunların bazıları çevreye zararsız dönüşümler olsa da bazıları yaşadığımız çevreye uzun vadede ciddi zararlar verebilir. Araçlarda kullanılan yakıtlar da çevreye zarar vermektedir. Trafiğe çıkan araç sayısının artmasıyla birlikte, ortaya çıkan kirlilik sera etkisi yaparak hava sıcaklığını artırmaktadır.

Bilim insanları buna bir çözüm bulmak için biyolojik kökenli ve zararsız atıklar üretebilecek yakıtlar üzerine çalışmaya başlamış, böylece biyodizel yakıt ortaya çıkmıştır.

Biyodizel Havayı Kirletir Mi?

Biyodizel yakıt tarımsal kökenli olduğundan, karbondioksiti fotosentez yoluyla dönüştürüp dünyadaki karbon döngüsünü hızlandırır. Tüketilen biyodizelin ürettiği karbondioksit, biyodizel üretiminde kullanılacak bitki tarafından en fazla bir yıl içinde tüketeceği düzeydedir.

Bu açıdan bakıldığında biyodizel yakıt, karbondioksit emisyonları için doğal bir yutak görevi görür. Ozon tabakasına olan etkilerinden bahsedilecek olunursa dizel yakıtlara oranla yarı yarıya daha azdır ve kükürt bileşenleri biyodizel yakıtlarda göz ardı edilebilecek kadar azdır.

Biyodizel ve Su

Her türden atık, sulara karıştığında suyun kimyasal yapısını değiştirir. Biyodizel yakıt ise sudaki bakteriler tarafından kolaylıkla parçalanır. Suya bırakıldığında 28 günlük kısa bir sürenin ardından %95'e kadar çözündüğü gözlenmiştir. Bu oran, fosil yakıtlarda %40'tır. Bu nedenle, ABD'nin birçok eyaletinde göl ve nehirlerde kullanılan araçların saf biyodizelle çalışması zorunludur.

Biyodizelin İnsan Sağlığına Etkileri

Atmosfere salınan kükürt, asit yağmurlarının başlıca kaynağıdır ve doğadaki kükürt emisyonu kanserojen etki gösterir.. Biyodizel yakıtta kükürt yok denecek kadar azdır.

Kaynakça

-Demirbaş.A, Biodisel: A Realistic Fuel Alternative for Diesel Engines, London: Springer, 2008.

İlginizi çekebilecekler diğer içerikler